Oman telt meer dan vijf miljoen inwoners waarvan het merendeel in en rond de hoofdstad Muscat woont.

Stammen in Oman: De meeste Omanieten stammen af van Arabische Azd-stam die vanaf de tweede eeuw na Christus vanuit Jemen migreerden, en de Nizary-stam die vanuit de Nejd-regio in het huidige Saoedi-Arabië migreerden. Grofweg zijn er twee stamgroepen: de Bani Hinawi (kustbewoners) en de Bani Ghafiri (bedoeïenen). De traditionele stammenstructuur en daarbij behorende macht speelt in Oman nog steeds een rol in de maatschappij.

Bevolking van Oman: Oman heeft in de loop der eeuwen bloot gestaan aan invloeden uit Azië en Afrika, onder meer dankzij de overzeese handel. Die invloeden zijn terug te vinden in de cultuur en bevolkingssamenstelling. Zanzibari is de gangbare aanduiding voor de nakomelingen van Omanieten die in het verleden naar Oost-Afrika zijn getrokken. Op verzoek van sultan Qaboos zijn velen teruggekeerd naar Oman om bij de ‘wederopbouw’ van de staat te helpen. Velen van hen spreken Swahili. Verder hebben zich veel Indiërs, Baloechi’s en Pakistani in Oman gevestigd. Zij zijn doorgaans moslim, zijn al generaties lang in het land en spreken naast het Arabisch ook nog hun eigen taal.

In Dhofar wonen Omanieten van Jemenitische komaf. Deze Jebali’s zijn bergnomaden die van oudsher met hun vee in de bergen rondtrokken. Zij spreken een eigen dialect. In Musandam in het uiterste noorden van het land wonen Shihuh die Perzische en Arabische voorouders hebben. Met de vondst van olie en gas in Oman kwam een toestroom op gang van buitenlandse werknemers. Velen komen uit India, Bangladesh, Sri Lanka en de Filippijnen. Ook in de dienstensector werken veel gastarbeiders. Daarnaast is er een grote gemeenschap bestaande uit westerse expats. Al deze buitenlandse werknemers moeten het land verlaten zodra hun arbeidscontract eindigt.