Zoeken
Reizen naar Vietnam
Cultuur Vietnam
De omgangsvormen in Vietnam lijken in eerste instantie nogal ongedwongen. Maar onder die schijnbare openheid gaat een verborgen wereld schuil, waar je als buitenstaander nauwelijks toegang toe hebt. Afhankelijk door welk gebied je Vietnam reis gaat, heb je kans dat je spontaan aangesproken wordt. Waar je vandaan komt, hoe oud je bent, hoe het met je familie gaat, of je getrouwd bent. Het is vooral bedoeld om contact te maken, je hoeft dan ook niet uitvoerig in te gaan op hun vragen. Op de vraag ‘Hoe gaat het?’ of ‘Ben je gezond?’, antwoordt een Vietnamees doorgaans ‘Bình thuòng’ (gewoon). Want ook elkaar stellen ze dergelijke beleefdheidsvragen, onder meer om afkomst en rangorde te peilen. De rangorde is belangrijk om het gedrag ten opzichte van elkaar te bepalen. Jongeren dienen ouderen met respect te bejegenen en datzelfde geldt voor vrouwen ten opzichte van mannen, leerlingen ten opzichte van leraren en in het algemeen voor lager geplaatsten ten opzichte van ‘hogeren’.
Gewoontes in Vietnam: Een Vietnamees probeert ten koste van alles onenigheid te voorkomen en gaat conflicten het liefst uit de weg. Want die verstoren de harmonie en leiden tot verlies van waardigheid. Een buitenlander die ruzie maakt, daalt in achting en krijgt niets gedaan. Uit verlangen naar harmonie zegt een Vietnamees uit beleefdheid misschien zelfs geen ‘nee’ op een vraag waar ‘ja’ prettiger klinkt. Extra verwarrend werkt het Vietnamese antwoord da (spreek uit: ja), door het woordenboek vertaald als ‘ja’. Het betekent echter geen volmondig ‘ja’, maar eerder ‘ja ik luister’. Dit leidt makkelijk tot misverstanden tussen Vietnamezen en buitenlanders.
Kleding in Vietnam: Vietnamezen kleden zich informeel, maar stellen nette en schone kleding zeer op prijs. Korte broeken zijn voor kinderen en arbeiders op het land. Vrouwen dragen zeker nooit een korte broek en ook voor mannen is een lange broek geschikter. Vietnamese vrouwen dragen bij formele bijeenkomsten de traditionele ao dai. Het is een gestileerde, tweedelige combinatie van een satijnen broek met wijde pijpen en een lange blouse waarvan de slippen tot over de knie reiken en de diepe zijsplit tot aan het middel komt.
Voor een bezoek aan een pagode of kerk is een lange broek of rok tot op de knie gewenst. Bovendien dien je het heiligdom blootshoofds en op blote voeten te betreden.
Gewoontes in Vietnam: Een Vietnamees probeert ten koste van alles onenigheid te voorkomen en gaat conflicten het liefst uit de weg. Want die verstoren de harmonie en leiden tot verlies van waardigheid. Een buitenlander die ruzie maakt, daalt in achting en krijgt niets gedaan. Uit verlangen naar harmonie zegt een Vietnamees uit beleefdheid misschien zelfs geen ‘nee’ op een vraag waar ‘ja’ prettiger klinkt. Extra verwarrend werkt het Vietnamese antwoord da (spreek uit: ja), door het woordenboek vertaald als ‘ja’. Het betekent echter geen volmondig ‘ja’, maar eerder ‘ja ik luister’. Dit leidt makkelijk tot misverstanden tussen Vietnamezen en buitenlanders.
Kleding in Vietnam: Vietnamezen kleden zich informeel, maar stellen nette en schone kleding zeer op prijs. Korte broeken zijn voor kinderen en arbeiders op het land. Vrouwen dragen zeker nooit een korte broek en ook voor mannen is een lange broek geschikter. Vietnamese vrouwen dragen bij formele bijeenkomsten de traditionele ao dai. Het is een gestileerde, tweedelige combinatie van een satijnen broek met wijde pijpen en een lange blouse waarvan de slippen tot over de knie reiken en de diepe zijsplit tot aan het middel komt.
Voor een bezoek aan een pagode of kerk is een lange broek of rok tot op de knie gewenst. Bovendien dien je het heiligdom blootshoofds en op blote voeten te betreden.
