In het algemeen wordt beleefdheid zeer op prijs gesteld. Men spreekt elkaar vaak met ‘u’ en mijnheer en mevrouw aan. Ook bij het groeten is men beleefd. Groet vooral even iedereen als je ergens een ruimte met mensen binnenkomt. In de meeste gevallen geef je een hand maar bij hele goede vrienden is een brasa (omhelzing) gebruikelijk. Onderdeel van de begroeting is de vraag: Hoe gaat het? of ‘Fa waka’. Men verwacht geen uitgebreid antwoord terug. Het Surinaamse antwoord op deze vraag is vaak ‘rustig’ wat goed of oké betekent.

Kleding in Suriname
Surinamers zijn over het algemeen erg beleefd en stellen nette kleding op prijs. Zorg dat je fris en goed gekleed op bezoek gaat, als je wordt uitgenodigd bij mensen thuis. Dat wordt op prijs gesteld (té netjes gekleed zijn voor een gelegenheid, bestaat niet in Suriname). En als je ergens binnenkomt is het belangrijk dat je alle aanwezigen beleefd groet. Dat lijkt voor de hand te liggen, maar het is in Suriname een ware doodzonde als je het niet doet - in een land met weinig inwoners en veel verschillende culturen houdt men elkaar graag te vriend.

Gewoonten in Suriname
Mensen met een uniform zijn gewend dat hun gezagspositie wordt gerespecteerd. Surinamers bestempelen de Nederlandse jovialiteit en directheid wel eens als vrijpostig. Dit alles neemt niet weg dat je in Suriname snel en gemakkelijk een praatje kunt maken.

Te laat op een afspraak verschijnen is niet handig. Ook al duurt het daarna enige tijd voordat de bewuste activiteit begint, het geeft geen pas om over het lange wachten te klagen. Met de tropische temperaturen ligt het tempo nu eenmaal vrij laag. ‘No span’ zeggen de Surinamers dan, maak je niet druk.

Klagen over omstandigheden kan in Nederland voor assertief doorgaan, in Suriname doet men daar niet aan; berusten is het devies. Wie 's nachts in het centrum van Paramaribo geen oog dicht doet door muziek, luidruchtige gesprekken of blaffende honden – allemaal mogelijk – kan beter oordopjes in doen dan met veel tamtam bij de herriemakers verhaal gaan halen.