Het vasteland van Ecuador heeft grofweg drie landschappen: de Costa, Sierra en Oriente. De Costa is de 20 tot 150 kilometer brede kustvlakte. Behalve uitgestrekte plantages vind je hier veel mangrovebossen en tropisch woud. De Sierra is het hoogland van het Andesgebergte dat gevormd wordt door twee parallel lopende ketens, de Cordillera Occidental en de Cordillera Oriental.

Laan der vulkanen
Deze bergketens zijn verbonden door hoge drempels (nudos), waar tussenin op ongeveer 3000 meter hoogte een aantal grote kommen (hoyas) liggen. Hier bevindt zich de zogenaamde Laan der Vulkanen met de Cotopaxi met zijn 5897 meter de hoogste actieve vulkaan ter wereld. De hoogste berg van Ecuador is de Chimborazo met een hoogte van 6310 meter. Waar de Andes oprijst ontstaat door de stijgregens tegen de hellingen tropisch nevelwoud. Op de hoogvlaktes van de Andes vind je de pàramo, een landschap voornamelijk bestaand uit grassen en lage begroeiing. Hier vind je o.a. spectaculaire bromelia's, gentianen en de nationale trots de chuquiragua. De Oriente is een naar het oosten afdalend tropisch junglegebied (la Selva), met een zeer gevarieerde flora en fauna. Het gebied wordt doorsneden door een aantal grote rivieren. Deze groene long wordt ernstig bedreigd door de ongebreidelde houtkap.

Unieke eilanden van Ecuador
De Galápagos archipel bestaat uit een groep van dertien grote en vele tientallen kleinere eilanden waarvan er vijf bewoond zijn. De archipel ligt ongeveer 1000 kilometer uit de kust in de Grote Oceaan.   De eilanden zijn van vulkanische oorsprong en de honderden vulkanen bepalen dan ook het landschap. De oudste toppen zijn 4 tot 5 miljoen jaar oud.  De eilanden zijn nooit met het vasteland verbonden geweest en daardoor kon er in biologisch opzicht een uniek gebied ontstaan. In 1959 is de archipel tot nationaal park uitgeroepen. De Galàpagos eilanden zijn een paradijs voor vogelliefhebbers. De plantenwereld is vergeleken met de dierenwereld vrij eentonig.