Welkom in de wereld van de Maya's

De Piramides van de Zon en de Maan moet je gezien hebben! Teotihuacán, ’De Stad der Goden’, ligt op zo’n 50 kilometer buiten Mexico-Stad. Teotihuacán heeft van ongeveer 500 voor Christus tot 750 na Christus bestaan en had op haar hoogtepunt zo'n 125.000 inwoners. Het was een van de grootste en dichtstbevolkte steden uit die tijd. De vier kilometer lange centrale 'Weg der Doden' werd in de eerste eeuw aangelegd, de imposante Zon- en Maanpiramides liggen aan deze weg. Op de vraag wat de betekenis is van de grote piramides en de wegen is tot nog toe geen echt overtuigend antwoord gevonden. De hiërogliefen op de muren zijn nog niet ontcijferd. Ook is het een mysterie waarom de stad verlaten werd. De identiteit van het ingenieuze volk dat Teotihuacán bouwde is een raadsel. De voormalige bewoners worden Teotihuacanen genoemd, een naam die gegeven is door de Azteken, een volk dat pas eeuwen later over de regio heerste tussen circa 1300 en 1521. De Azteken gebruikten de stad zelf tijdens hun hoogtijdagen. Ze offerden aan hun goden en begroeven er hun leiders. Diverse Mexicaanse indianenstammen claimen nu nog dat zij afstammelingen zijn van de Teotihuacanen.

We starten de bezichtiging van Teotihuacán bij het Paleis van Quetzalpapalotl. Ooit deed het dienst als residentie voor de elite van de stad; dus priesters en leiders die de goden aanbaden en ceremonies uitvoerden die in verband stonden met de Piramide van de Maan. Het paleis is versierd met vlinders en inheemse vogels, gegraveerd in de pilaren en de muren van het gebouw. Je ziet nog goed welke delen er met rode verf beschilderd zijn geweest; rood was een geliefde kleur onder de Teotihuacanen. De felrode lateien zijn niet de originele, maar een reconstructie mogelijk gemaakt door archeologische vondsten. Er is nog een derde, kleinere piramide, de Piramide van Quetzalcóatl met sculpturen die in verband staan met de 'cultus van de Gevederde Slang’, die later door de Tolteken werd overgenomen. Volgens de legende stortte de god Quetzalcóatl zich van de Piramide van de Zon in een vuurzee en transformeerde zich daarna in een gevederde slang.

De ruïnes van Uxmal liggen op een uurtje rijden vanaf Mérida. Goed te doen en zeker een aanrader! Deze site is gebouwd in de traditionele Puuc stijl en dankt haar naam aan het Mayaans voor ‘drie keer gebouwd’. Het belangrijkste gebouw van Uxmal is de Piramide van de Tovenaar, in het midden van het ceremoniële centrum. Na de Pyramid of the Magican lopen we naar de Nunnery Quadrangle dat zijn naam dankt aan de groep vrouwen die oorspronkelijk om dit plein woonden. Ze stonden in hoog aanzien in het sociale systeem van Uxmal. De Nunnery Quadrangle imponeert: gedetailleerde versieringen, verschillende kamers en hoge muren. Het is broeierig warm in Uxmal, de verspreid staande vegetatie biedt gelukkig regelmatig een verkoelende schaduw. Het is heerlijk slenteren over het terrein met zijn monumenten. Steeds als je een hoekje omslaat is er wat nieuws te zien. En er zijn mooie doorkijkjes, mooi beeldhouwwerk, je blijft foto’s maken. Op de rotsblokken liggen leguanen die zich lekker opwarmen in de zon. Er zijn meer toeristen in Uxmal, maar niet zoveel dat het overlopen wordt. Isaak, onze reisbegeleider, vertelt een en ander over de ruïnes en de geschiedenis ervan, maar je kunt ook makkelijk je eigen weg vinden.

Onderweg naar Playa del Carmen bezoeken we de ruïnes van de Mayastad Chichén Itzá (UNESCO Werelderfgoed). Dit complex, in het jaar 432 na Christus gesticht, bestaat uit indrukwekkende piramides, tempels, paleizen en een sportveld waar het balspel 'pelota' werd gespeeld. De spelers schopten de bal niet met hun voeten, maar met hun heupen, ellebogen en knieën. Het doel bestond uit een stenen ring die nu nog te zien is. En... de winnaar van het balspel werd geofferd aan de goden. De mooiste tempel op het uitgestrekte complex is Kukulkán of El Castillo, een 25 meter hoge piramide die de Mayakalender symboliseert. Iedere zijde heeft 91 treden, totaal 364. Met de top erbij wordt het 365, het aantal dagen in een jaar. El Castillo is hét plaatje dat iedereen voor zich ziet wanneer hij/zij aan een Mayatempel denkt. Ook de Caracol, het Observatorium, is mooi. Het is bizar hoeveel groter de kennis van astronomie van de Maya’s in die tijd was dan die van de Europeanen.

Veel van het beeldhouwwerk in Chichén Itzá is goed bewaard gebleven. Zo zie je krijgers, adelaars die harten uit levende mensen rukken en doodshoofden terug in de versieringen. Niet bepaald vredelievend dus. Ook zijn afbeeldingen van Quatzalcoatl teruggevonden, de Gevederde Slang in mensengedaante die bij de Tolteken, Mixteken en Azteken de god van het water, de vruchtbaarheid, sterren, maan en wind was. Een andere god die afgebeeld wordt is de regengod Chac. Bovenop de Tempel der Krijgers prijkt een beroemde Chac-Mool (regengod in mensengedaante met een offerschaal in zijn handen). Moeilijk om goed te zien aangezien je de tempel niet mag beklimmen. Het is ontzettend warm als we het complex verkennen. We zoeken zoveel mogelijk de schaduwplekken op. Chichén Itzá is de drukst bezochte Mayasite, goed te bereiken als dagtrip vanuit Mérida, Vallodalid of Playa del Carmen. Het barst er van de souvenirkraampjes, die bijna allemaal hetzelfde lijken te verkopen. Leuk weetje? In 2007 werd Chichén Itzá tot een van de Nieuwe Zeven Wereldwonderen gekozen. Chichén Itzá moest het opnemen tegen andere bekende monumenten, zoals de Chinese Muur en de Eiffeltoren.