Jaartal:  2004 // Bestemming: Libië

"Libië: sensueel dansende duinen, immense afstanden, miljoenen zandkorrels die zich over onzichtbare paden verplaatsen. Tijd bestaat niet, het is nu, wat is haast en waarom? Dit zijn zomaar enkele gedachten die spontaan bij me opkomen als ik aan Libië denk.

Dit land mocht ik voor het eerst in 2004 voor Koning Aap bezoeken en daar ik een echte woestijn fan ben was ik ook super blij toen ik in Tripoli landde; toen “de Bruid van de Middellandse Zee” genoemd, met zijn nauwe straatjes, Ottomaanse sfeer en in de verte de Middellandse Zee. Hele vriendelijke mensen die graag over hun geschiedenis vertelden, vol Romeinse en Griekse invloeden en dus opgravingen die je zo zonder hekjes en tickets kon bezoeken…

Maar dan naar het Zuiden, die enorme zandbak met ondergrondse woestijnstadjes waar je Toearegs zag wegschieten in een van de steegjes. Tienduizend jaar oude rotsformaties, zoutmeren en een door Khadaffi aangelegd irrigatiesysteem midden in de Sahara, maar bovenal je tent opzetten onder een diepblauwe sterrenhemel en genieten van de rust en het kampvuurtje. Deze herinneringen komen boven wanneer ik aan Libië terugdenk. Helaas is “de Bruid” op dit moment niet meer te bezoeken maar de ervaring blijft voor altijd bij me."